به نقل از «خبرآنلاین»

اعتراض یار پوتین به کاهش تولید نفت روسیه

تاریخ انتشار: ۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۸۹۵۱۹

ایگور سچین، مدیرعامل شرکت روس‌نفت پس از انتشار نتایج عملیاتی این شرکت، در بیانیه‌ای اعلام کرد: روس‌نفت از سال ۲۰۱۷، تولید نفت خود را محدود نگه داشته است و این امر مانع از آزاد شدن پتانسیل کامل این شرکت شده است. سچین، یکی از قدرتمندترین مدیران روسی و از یاران نزدیک ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این حال، روس‌نفت به کاهش تولید فعلی که در راستای همکاری روسیه به اوپک به اجرا درآمده، پایبند است. این غول نفتی، تولید مایعات خود را در سه ماهه دوم نسبت به سه ماهه اول، به میزان ۲.۲ درصد کاهش داشت و به ۳.۹ میلیون بشکه در روز رساند.

روس‌نفت اعلام کرد تولید سه ماهه این شرکت، ۲.۲ درصد کاهش یافته و به ۳.۹ میلیون بشکه در روز رسید و فروش نیمه اول سال، به ۳.۹ تریلیون روبل (۴۱ میلیارد دلار) رسید که به دلیل کاهش قیمت نفت، بیش از یک چهارم نسبت به سال گذشته، کاهش داشت. با این حال، درآمد سه ماهه دوم روس‌نفت، ۱۲.۱ درصد رشد کرد و به دو تریلیون روبل رسید.

این شرکت اعلام کرد درآمد خالص در فاصله ژانویه تا ژوئن، به ۶۵۲ میلیارد روبل رسیده است اما آمار قابل مقایسه‌ای ارائه نکرد. شرکت‌های روسی از زمان آغاز عملیات نظامی ویژه در اوکراین در فوریه سال ۲۰۲۲، نتایج مالی خود را به طور منظم اعلام نکرده‌اند.

سود شرکت‌های نفتی بزرگ جهانی در سال میلادی جاری نسبت به سال ۲۰۲۲ که آغاز جنگ در اوکراین، باعث افزایش چشمگیر قیمت نفت و گاز شده بود، تقریبا نیمی کاهش پیدا کرده است. ، شرکت دولتی گازپروم اعلام کرد که در سه ماهه دوم سال میلادی جاری در پی سقوط صادرات گاز به اروپا، ۱۸.۶ میلیارد روبل ضرر خالص داشته است در حالی که در مدت مشابه سال گذشته، سود خالص ۱.۰۳ تریلیون روبل داشت.

از زمان آغاز همکاری روسیه با اوپک در سال ۲۰۱۷، سچین دائما از این همکاری انتقاد کرده و خواستار افزایش تولید نفت روسیه و دفاع از سهم بازارش در برابر تولیدکنندگان جهانی دیگر شده است. اوپک و متحدانش شامل روسیه، از اواخر سال ۲۰۲۲ برای تقویت قیمت‌ها، محدود کردن عرضه را آغاز کردند و در ژوئن، محدودیت عرضه را تا پایان سال ۲۰۲۴، تمدید کردند.

این اواخر، در کنفرانس اقتصادی بین المللی سن پترزبورگ، سچین به این نکته اشاره کرد که رسیدن به توافق به دلیل ساختارهای اقتصادی متفاوت و تفاوت روند تولید کشورهای عضو، برای اوپک دشوار شده است.

روسیه متعهد شده است تولید نفت خود را از مارس سال ۲۰۲۳ کاهش دهد و این محدودیت را تا پایان سال ۲۰۲۴ حفظ کند. بعلاوه، این کشور متعهد شده است صادرات نفت خود را در اوت به میزان ۵۰۰ هزار بشکه در روز و در سپتامبر به میزان ۳۰۰ هزار بشکه در روز کاهش دهد. روسیه پس از اعمال تحریم‌های غرب بر سر جنگ در اوکراین، جریان تجارت نفت نفت خود را از اروپا به آسیا و مناطق دیگر جهان تغییر داده است.

بر اساس گزارش بلومبرگ، عربستان سعودی که بزرگترین عضو اوپک است، تولیدش را در اقدامی داوطلبانه، یک میلیون بشکه در روز کاهش داده است تا اقدامات پیشگیرانه کشورهای اوپک پلاس برای حفظ ثبات و توازن بازار نفت را تقویت کند.

223223

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1808111

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: نفت قیمت نفت روسیه ایران و روسیه بشکه در روز نفت خود تولید نفت سه ماهه روس نفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۸۹۵۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرنگونی پوتین؟!/ او گورباچف نیست/ بعید است صاعقه دوبار به یکجا اصابت کند!

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت:ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان" رژیم‌ شکننده پوتین" در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ‌ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی،‌ فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.

*ترجمه: مهسا مژدهی

۳۱۱۳۱۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901563